پرستش معاصر (بخش 3): صلیب شناور بیشتر اخیراً، در توسعهای از پرستش مدرن کاملاً پدیده جدیدی وارد صحنه شد: صلیب شناور. این صلیب به نظر میرسد در هوا شناور باشد و به یک نماد محبوب مسیحیان تبدیل شده است، زیرا مسیحیان به دنبال روشهای جدید برای انتقال آنچه باور دارند هستند. اما یک قدم حتی فراتر از این روند وجود دارد - کجا و چیست؟ حرکت این صلیب به یک مثال اولیه در پرستش مدرن بازمیگردد که یک جعبه شناور به نام «شناوری» توسط هنرمندان بلژیکی ساخته شد و از دهه 1990 شروع به کار کرد. آنها میخواستند نوع جدیدی از هنر مذهبی ابداع کنند که از فرمهای معروف نمادشناسی سؤال کند. در سالهای گذشته، استفاده از صلیبهای شناور در پرستش مدرن در سراسر جهان گسترش یافته است، از جمله در ایالات متحده، استرالیا و آسیا. امروزه، بسیاری از کلیساها از این صلیبها در عبادت استفاده میکنند و آنها به بخشی از تصویرگری مذهبی مدرن تبدیل شدهاند. من مقالهای برای مجله طراحی Boom نوشتم که درباره نماد مذهبی جدید بود. صلیب همواره به عنوان نماد سنتی درد و قربانی دیده شده است. این موضوع معمولاً با صلیبزنی عیسی مسیح مرتبط است و برای بسیاری از مسیحیان نشانهای از عشق نهایی و نوعی خلاص است. اما صلیب شناور ما را به بازبردنشدن این تصویر نمادین میکشاند. آنها به جای این، از فرم شناور و مقدس آن استفاده میکنند و از آن حکایت میکنند که از درد عیسی بر روی صلیب فراتر، به امیدی فراتر میرسیم. این گفته میکند که با دیدن این صلیب، میتوانیم با پرواز بر روی بالهای ایمان، بالاتر از مشکلات و محنتهای زندگی برویم و به صعود روحانی دست یابیم. صلیب - نماد صعود روحانی. صلیب شناور یک مث dụ بسیار خوب در مورد ارتقاء روحانی است. این نماد نشان میدهد که چگونه میتوانیم از میانگینی بیرون آییم؛ از مرزهای وجود فیزیکی فرار کنیم و ذهنهایمان را به سطوح بالاتر برسانیم. این نماد یک سفر بدون پایان است که سخت و تغییرآفرین است. وقتی که صلیب شناور را میبینیم، به یاد میآوریم که ایمان ما هرگز ثابت یا محکم نیست. این فقط یک مفهوم و احساس ثابت نیست بلکه یک امر فعال و در حال تحول است؛ هر بار که با این نماد قدرتمند مواجه میشویم، ایمان ما تجدید میشود و درک روحانی ما عمیقتر میشود. نماد ایمان هرگز قدیمی نمیشود. از آن زمان، این در دوران دیجیتال به عنوان یکی از نمادهای ایکونیک که ایمان و پیشرفت را با هم ترکیب میکند، استفاده شده است. پیام اینجا این است که فناوری را به ارتباطات روحانی ما میآوریم و مقادیر مشابه را با دوستانی که با ما یکسان فکر میکنند، به اشتراک میگذاریم. بعضیها، مثل کلیسای ترینیتی در لورنسویل، از رسانههای اجتماعی برای به اشتراک گذاشتن صلیب شناور با بیشتر افراد استفاده میکنند. اما با اتخاذ این فناوریهای جدید، میتوانند به افرادی دسترسی پیدا کنند که شاید به دلیلی نخواهند در خدمات مذهبی سنتی شرکت کنند. هنر پاها: صلیب شناور زندگی جدیدی به تصویرگری مذهبی میدهد. هنرمندان و طراحان راههای قدیمی را با فناوریهای جدید ترکیب میکنند تا هنر معاصر و معناداری ایجاد کنند که از نمادهای مذهبی سنتی استفاده میکند. به عنوان مثال، اگر کلیساها را که امروزه دیدن کنید، میبینید که به جای نگاه کردن به دیوار، به صفحه نمایش نگاه میکنید و پس از دیدن همه اینها با نقشهبرداری پروژکتور و انیمیشن 3D، دیوارهای کلیسا را پر میکنید. این نمایشها صلیب شناور را در نصبهای بزرگتری یکپارچه کردهاند تا کلیساگردان را جذب و الهام بخش کنند. نتیجهگیری: در نهایت، صلیب شناور نمادی از نوعی پرستش تکامل یافته و درک مجددی از نمادشناسی مذهبی است. این ایمانی است که همیشه به جلو نگاه میکند، آماده برای افکار جدید و پیشرفتهای فناوری است. ما میتوانیم بیشتر در مورد راز غیبیات زندگی درک کنیم و از آنهایی که بار ما را سبکتر میکنند، لذت ببریم - که آنها برای اشتراک گذاشتن با ما هستند.